خاستگاه کانسار آهن چغارت، ایران مرکزی: کاربردی از زمینشیمی میانبارهای سیال
Authors
Abstract:
کانسار آهن چغارت در زون ایران مرکزی و 12 کیلومتری شمال شرق بافق، 130 کیلومتری جنوب شرق شهرستان یزد واقع شده است. سنگ میزبان غالب در این منطقه شامل مجموعهای از نفوذیهای آذرین حد واسط تا اسیدی و دایکهای مافیک است که در برخی از بخشها به شدت دگرسان شدهاند و به متاسوماتیت معروفاند. این سنگهای آذرین در برخی نقاط تا حد رخساره شیست سبز دگرگون شدهاند. مگنتیت فراوانترین کانسنگ اکسیدی منطقه است که به شکلهای لایهای، تودهای و افشان در سنگ میزبان کانسار چغارت حضور دارد. کانهزایی اصلی کانسار در سازندهای پرکامبرین پسین و به شکل پر عیار (مگنتیت + آپاتیت+ آمفیبول) رُخ داده است. داده های حاصل از مطالعه میانبارهای سیال در آپاتیت همزاد با مگنتیت نشان می دهد که کان توده آهن چغارت در محدودهی دمایی 370 تا 385 درجهی سانتی گراد تشکیل شده است. بیشترین نرخ شوری بین 20 تا 39 درصد وزنی معادل نمک طعام تشخیص داده شد. شواهد صحرایی و ریزدماسنجی میانبارهای سیال در کانی آپاتیت کانسار چغارت نشان میدهد که سیال کانسنگ ساز بسیار شبیه به ذخایر ماگمایی- گرمابی طلا- مس- اکسید آهن (IOCG) است.
similar resources
خاستگاه کانسار اسکارن آهن دوروجین (شمالخاور اصفهان): شواهد کانی شناسی و میانبارهای سیال
گرانیتوئید دوروجین در شمالخاوری اصفهان، در بخش میانی پهنه ارومیه-دختر و در میان مجموعه آتشفشانی-رسوبی قرار گرفته است. کانسار آهن دوروجین، یکی از چند کانساری است که توده درونی دوروجین در سنگهای دربرگیرندهاش بطور پراکنده، پدید آورده است. طبق شواهد میکروسکوپی، مجموعه کانیهای ولاستونیت، گارنت، پیروکسن (دیوپسید)، آمفیبول، اپیدوت، فلدسپار، کلسیت و کوارتز، کانسار دوروجین به رده اسکارنهای کلسیمدا...
full textمطالعه میانبارهای سیال و ایزوتوپهای پایدار کانسار مگنتیت- آپاتیت گزستان، ایران مرکزی
کانسار مگنتیت- آپاتیت گزستان در 78 کیلومتری خاور بافق، در پهنه ایران مرکزی و زیرپهنه بافق- پشتبادام قرار دارد. واحدهای سنگی منطقه به سری ریزو تعلق دارند و متشکل از سنگهای کربناتی، شیل، توف، ماسهسنگ و سنگهای آتشفشانی هستند. سنگهای نفوذی بهصورت استوک و دایک و با ترکیب گرانودیوریت و گرانیت در بخشهای مختلف رخنمون دارند. سنگهای تراکیتی و داسیتی منطقه در اثر دگرسانی کلریتی به رنگ سبز دیده می...
full textتعیین خاستگاه سیال کانهساز در کانسار کبالت قمصر با استفاده از میانبارهای سیال و ایزوتوپهای پایدار گوگرد و اکسیژن
کانسار کبالت قمصر در 26 کیلومتری جنوب کاشان، در بخش میانی کمان ماگمایی ارومیه- دختر قرار گرفته است. واحدهای سنگی رخنمون یافته در منطقه شامل آتشفشانیهای ائوسن، نهشتههای دریایی سازند قم و تودههای نفوذی است. ترکیب تودههای نفوذی منطقه، کوارتزدیوریت تا گرانودیوریت و همچنین میکرودیوریت پورفیری است که درون سنگهای آتشفشانی ائوسن و سنگآهکهای سازند قم تزریق شدهاند. تزریق این تودههای نفوذی، موج...
full textمطالعه و بررسی کانیسازی توریم در کانسار آهن اکسید - آپاتیت چغارت، ناحیهی معدنی بافق، منطقهی ایران مرکزی
میزبان کانسار آهن اکسید- آپاتیت (IOA) چغارت، ریولیتهای با سن کامبرین آغازین است. بررسیهای پرتوسنجی و طیفسنجی زمینی منطقهی دگرسانی در حاشیهی تودهی ماده معدنی منیتیت- آپاتیت چغارت نشان داد که در منطقهی برشی ناهنجاریهای پرتوزایی گامای مربوط به عنصر توریم وجود دارد. تجزیهی شیمیایی نمونههای این منطقه توسط طیفسنجی پلاسمای جفت شدهی القایی) (ICP-MS حاکی از کانیسازی توریم است. مطالعات کان...
full textمنشأ کانسار آهن همیرد، شمال خاور سمنان: با استفاده از مطالعه میانبارهای سیال و ایزوتوپهای پایدار (S, C, O)
کانسار آهن همیرد در شمال خاور سمنان و در مرز پهنه ساختاری البرز جنوبی و شمال ایران مرکزی قرار گرفته است. توده نفوذی نیمهآتشفشانی با ترکیب مونزونیت- مونزودیوریت به درون سنگهای رسوبی آهکی، آذرآواری (معادل سازند کرج با سن ائوسن میانی) نفوذ کرده است. کانهزایی آهن در محل تماس توده با این سنگها رخ داده است. حضور گسترده هماتیت همراه با مقادیر فرعی مگنتیت، گوتیت، لیمونیت، پیریت، دولومیت، باریت و کل...
full textارتباط کانی زایی با فرآیندهای ماگمایی و دگرگونی در کانسار آهن چغارت، بافق (ایران مرکزی)
کانسار آهن چغارت ، در 12کیلومتری شمال شرق شهر بافق و 125 کیلومتری جنوب شرق شهر یزد واقع است .کانسار جزء حوضه رسوبی –آتشفشانی آهن دار بافق است که ازنظر زمین شناسی در زون ایران مرکزی واقع شده است . حوضه رسوبی – آتشفشانی بافق حاوی بیش از 2000 ملیون تن کانسنگ اکسید آهن می باشد. کانسار چغارت دارای ذخیره ی 215 ملیون تن کانسنگ آهن با عیار متوسط 60 درصد اکسید آهن می باشد. کانسارهای آهن در این ناحیه دار...
15 صفحه اولMy Resources
Journal title
volume 9 issue 4
pages 454- 465
publication date 2020-01-21
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023